Czym jest konfederalizm europejski?
Konfederalizm europejski zrodził się z frustracji obecną rzeczywistością Unii Europejskiej. Po latach od europejskiego kryzysu zadłużenia suwerennego stało się jasne, że UE staje się coraz słabsza i nie jest w stanie w pełni wykorzystać potencjału Europy. Jesteśmy poddani powolnej i nadmiernie zbiurokratyzowanej unii politycznej, która raz po raz nas zawiodła i rozpaczliwie potrzebuje reform.
Jednak reforma ta, choć w większości zgadzana, jest bardzo potrzebna, nie nabrała konkretnych kształtów. Ci, którzy dążą do reformy, używają tego słowa, ale potem nie wyjaśniają, jak ta reforma mogłaby wyglądać i jak byłaby korzystna dla Europejczyków. Ostatecznie Europejczykom pozostawiono tylko trzy opcje na przyszłość: kontynuowanie nieporadnego ponadnacjonalizmu obecnej UE; całkowity rozpad UE i powrót do niepodległych państw narodowych; oraz federalizacja w stylu amerykańskim i eliminacja narodów.
Każda z tych opcji ani nie rozwiąże problemów, przed którymi stoją dziś Europejczycy, ani nie pozwoliłaby im w pełni wykorzystać ich potencjału na świecie. Właśnie dlatego konfederalizm europejski zamierza stworzyć kompromis między UE a Stanami Zjednoczonymi Europy, czerpiąc mocne strony z obu idei i odrzucając słabości.
Europejski konfederalizm proponuje demokratyczną reformę Unii Europejskiej, która zachowuje suwerenność poszczególnych narodów, jednocześnie tworząc centralny i komplementarny system europejski, wybierany przez wszystkich Europejczyków, który współpracuje z narodami w celu realizacji ich potencjału i wyrównania statusu wszystkich członków wewnątrz Unii. Ma to na celu uniknięcie zarówno odgórnego podejścia w federalizmie i ponadnacjonalizmie, jak i nieokiełznanego interesu narodowego czysto niepodległych państw.
Konfederacja Europejska wyglądałaby mniej więcej tak:
Wszystkie te środki, z których niektóre już są realizowane, utrzymałyby suwerenność narodów europejskich w połączeniu z elastycznym i potężnym centralizmem zdolnym do realizacji dużych projektów ogólnoeuropejskich. Pozwoliłoby nam stworzyć demokratyczne, humanitarne i prawdziwie europejskie supermocarstwo, aby czynić dobro na świecie.
Jednak reforma ta, choć w większości zgadzana, jest bardzo potrzebna, nie nabrała konkretnych kształtów. Ci, którzy dążą do reformy, używają tego słowa, ale potem nie wyjaśniają, jak ta reforma mogłaby wyglądać i jak byłaby korzystna dla Europejczyków. Ostatecznie Europejczykom pozostawiono tylko trzy opcje na przyszłość: kontynuowanie nieporadnego ponadnacjonalizmu obecnej UE; całkowity rozpad UE i powrót do niepodległych państw narodowych; oraz federalizacja w stylu amerykańskim i eliminacja narodów.
Każda z tych opcji ani nie rozwiąże problemów, przed którymi stoją dziś Europejczycy, ani nie pozwoliłaby im w pełni wykorzystać ich potencjału na świecie. Właśnie dlatego konfederalizm europejski zamierza stworzyć kompromis między UE a Stanami Zjednoczonymi Europy, czerpiąc mocne strony z obu idei i odrzucając słabości.
Europejski konfederalizm proponuje demokratyczną reformę Unii Europejskiej, która zachowuje suwerenność poszczególnych narodów, jednocześnie tworząc centralny i komplementarny system europejski, wybierany przez wszystkich Europejczyków, który współpracuje z narodami w celu realizacji ich potencjału i wyrównania statusu wszystkich członków wewnątrz Unii. Ma to na celu uniknięcie zarówno odgórnego podejścia w federalizmie i ponadnacjonalizmie, jak i nieokiełznanego interesu narodowego czysto niepodległych państw.
Konfederacja Europejska wyglądałaby mniej więcej tak:
- Rząd Europy Środkowej, odpowiedzialny przed Parlamentem Europejskim i wybierany przez wszystkich obywateli Europy jako całość.
- Wyższa izba integracji między Radą Unii Europejskiej a Radą Europejską z przedstawicielami wszystkich sektorów społeczeństwa (związków, wojska, polityki, przemysłu itp.)
- Zintegrowany system monetarny z wymuszoną dyscypliną fiskalną w ramach programu niebieskich obligacji w celu zapewnienia suwerenności finansowej połączonej z odpowiedzialnością. Pomogłoby to w promowaniu euro jako światowej waluty rezerwowej.
- Ogólna antybiurokratyzacja i uproszczenie procesów.
Wszystkie te środki, z których niektóre już są realizowane, utrzymałyby suwerenność narodów europejskich w połączeniu z elastycznym i potężnym centralizmem zdolnym do realizacji dużych projektów ogólnoeuropejskich. Pozwoliłoby nam stworzyć demokratyczne, humanitarne i prawdziwie europejskie supermocarstwo, aby czynić dobro na świecie.